|| અન્તઃકરણપ્રબોધઃ ||

અન્તઃકરણ! મદ્વાયં સાવધાનતયા શુણુ ||

કૃષ્ણાત્ પરં નાસ્તિ દેવં વસ્તુતો દોષવર્જિતમ્ ।।૧।। 

ચાંડાલી ચેદ્દ રાજપત્ની જાતા રાજ્ઞા ચ માનિતા ।। 

કદાચિદ્ અપમાનેપિ મૂલત: કા ક્ષતિર્ ભવેત્ ॥૨॥ 

સમર્પણાદ્ અહં પૂર્વમ ઉત્તમઃ કિં સદા સ્થિતઃ ।।

કા મમાધમતા ભાવ્યા પશ્ચાત્તાપો યતો ભવેત્ ||૩|| 

સત્યસંકલ્પતો વિષ્ણુ: નાન્યથા તુ કરિષ્યતિ ।। 

આજ્ઞૈવ  કાર્યા સતતં સ્વામિદ્રોહો-ડન્યથા ભવેત્ ।।૪॥ 

સેવકસ્ય તુ ધર્મો-ડયું સ્વામી સ્વસ્ય કરિષ્યતિ ।।

આજ્ઞા પૂર્વ તુ યા જાતા ગંગા-સાગર-સંગમે ।।૫।। 

યાપિ પશ્ચાત્ મધુવને ન કૃતં તદ્ દ્વયં મયા ।।

દેહ-દેશ-પરિત્યાગ: તૃતીયો લોકગોચર: ||૬||

પશ્ચાત્તાપ: કથં તત્ર સેવકોડહં  ન ચાન્યથા ।।

લૌકિક-પ્રભુવત્ કૃષ્ણો ન દ્રષ્ટવ્ય: કદાચન  ||૭|| 

સર્વ સમર્પિત ભક્ત્યા  કૃતાર્થો-ડસિ’ સુખી ભવ।। 

પ્રૌઢાપિ દુહિતા યદ્વત  સ્નેહાત્ ન પ્રેષ્યતે વરે ।।૮।।

તથા દેહે ન કર્તવ્યે વરસ તુષ્યતિ નાન્યથા ।। 

લોકવત્ ચેત્ સ્થિતિર્ મે સ્થાત્ કિંસ્યાદ્યુતિ વિચારય  ।।૯।। 

અશકયે હરિરેવાસ્તિ મોહ મા ગા: કથંચન !!

ઇતિ શ્રીકૃષ્ણ-દાસસ્ય વલ્લભસ્ય હિતું વચ: ||૧૦||

ચિત્તં  પ્રતિ યદાકણ્ર્ય  ભક્તો નિશ્ચિન્તતાં વ્રજેત્ ।। 

ઇતિ શ્રીવલ્લભાચાર્યવિરચિતો અન્તઃકરણપ્રબોધઃ સમ્પૂર્ણઃ ।।