।। संन्यासनिर्णयः ।।

पश्चात्ताप-निवृत्त्यर्थ परित्यागो विचार्यते ।। 

स मार्गद्वितये प्रीक्तो भक्ती ज्ञाने विशेषतः ।।१।।

कर्ममार्गे न कर्तव्यः सुतरां कलिकालतः ।। 

अत आदौ भक्तिमार्गे कर्तव्यत्वाद् विचारणा।।२।।

श्रवणादि-प्रसिद्ध्यर्थं कर्तव्यश् चेत् स नेष्यते ।। 

सहाय-सङ्ग-साध्यत्वात् साधनानां च रक्षणात् ।।३।।

अभिमानात् नियोगात्’ च तद्-धर्मश्च विरोधतः ।। 

गृहादेः वाधकत्वेन साधनार्थ तथा यदि ।।४।।

अग्रेऽपि तादृशैर् एव सङ्गो भवति नान्यथा ।। 

स्वयञ्च विषयाक्रान्तः पाषण्डी स्यात्तु कालतः ।।५।।

स्विषयाकान्त-देहानां नावेशः सर्वदा हरेः ।। 

अतो-ऽत्र साधने भक्तौ   नैव त्यागः सुखावहः ।।६।।

विरहानुभवार्थन्तु परित्यागः प्रशस्यते ।। 

स्वीय-बन्ध-निवृत्त्यर्थं वेशः सोऽत्र न चान्यथा  ।।७।।

कौण्डिन्यो गोपिकाः प्रोक्ताः गुरवः साधनं तद्- ।।

भावो भावनया सिद्धः साधनं नान्यद् इष्यते ।।८।।

विकलत्वं तथास्वास्थ्यं प्रकृतिः, प्राकृतं न हि ।। 

ज्ञानं गुणाश्च तस्येवं वर्तमानस्य वाधकाः ॥९॥

सत्यलोके स्थितिर् ज्ञानात् संन्यासेन विशेषितात् । 

भावना साधनं यत्र फलं चापि तथा भवेत।।१०।।

तादृशाः सत्यलोकादी तिष्ठन्त्येव न संशयः । 

बहिश् चेत् प्रकटः स्वात्मा व  प्रविशेद द्यदि ।।११।।

तदैव सकलो बन्धो  नाशमेति न चान्यथा ।।

गुणास्तु सङ्ग-राहित्याद् जीवनार्थ भवन्ति हि ।।१२।।

भगवान् फलरूपत्वात् नात्र बाधक इष्यते ।।

स्वास्थ्य-वाक्यं न कर्तव्यं दयालुर न विरुध्यते ।।१३।।

दुर्लभो-ऽयं परित्यागः प्रेम्णा सिध्यति नान्यथा ।। 

ज्ञानमार्गे तु संन्यासो द्विविधोऽपि विचारितः ।।१४।।

ज्ञानार्थम् उत्तराङ्गं च सिद्धिर जन्मशतेः परम् ।। 

ज्ञानं च साधनापेक्षं यज्ञादि-श्रवणान् मतम् ।।१५।। 

अतः कले  स संन्यासः पश्चात्तापाय नान्यथा’ ।। 

पाषण्डित्वं भवेत् चापि तस्माज् ज्ञाने न संन्यसेत् ।। १६ ।।

सुतरां कलिदोषाणां प्रबलत्वाद् इति स्थितिः ।। 

भक्तिमार्गेऽपि चेद् दोषः तदा किं कार्यम् उच्यते ।।१७।।

अत्रारम्भे न नाशः स्याद् दृष्टान्तस्याप्यभावतः ।।

स्वास्थ्यहेतोः परित्यागाद् बाधः केनास्य सम्भवेत् ? ।।१८।।

हरिर् अत्र न शक्नोति कर्तुं बाधां कुतो ऽपरे ।।

अन्यथा मातरो बालान् न स्तन्यैः पुपुषुः क्वचित् ।।१९।।

ज्ञानिनाम् अपि वाक्येन न भक्तं मोहयिष्यतिः ।। 

आत्मप्रदः प्रियश्चापि किमर्थ मोहयिष्यति ? ।।२०।।

तस्माद् उक्त-प्रकारेण परित्यागो विधीयताम् ।। 

अन्यथा भ्रश्यते स्वार्थाद इति मे निश्चिता मतिः ।।२१।।

इति कृष्ण प्रसादेन वल्लभेन विनिश्वितम् ।। 

संन्यासवरणं भक्ती अन्यथा पतितो भवेत् ।।२२।। ।। 

इति श्रीवल्लभाचार्यविरचितः संन्यासनिर्णयः सम्पूर्णः ॥